လြမ္းခဲ့ရေသာ
သၾကၤန္အားရက္ေတြထဲ သီခ်င္းတခ်ဳိ.နားေထာင္ျဖစ္တယ္
၊ ငယ္ငယ္ထဲက သီခ်င္း၀ါသနာပါခဲ့တာဆုိေတာ့ ခုဒီအရြယ္အပုိင္းအျခားမွာလဲ သီခ်င္းကေတာ့ ၾကားတာနဲ.နားေထာင္မိေနတာပါပဲ၊
ငယ္ငယ္က ဟုိးအညာ သရက္ျမဳိ.ကေလး၊ အဲဒီမွာ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀၊ စျပီးခံစားတတ္ခါစ၊
သရက္ျမဳိ.က ဧရာ၀တီရဲ.အေနာက္ဘက္ ၊ ဧရာ၀တီဆုိတာနဲ.
ဧရာ၀တီျမစ္ေဘးေနခဲ့ဘူးသူတုိင္း ရင္ခုန္စရာပါ ၊ အသက္ၾကီးလာလုိ. ငယ္ဘ၀ကုိေတြးတုိင္း ဧရာ၀တီဟာ
ကၽြန္ေတာ့္ကုိျဖတ္ျပီးစီးဆင္းေနတုန္း ၊ ေႏြ သဲေသာင္ျပင္ေတြ၊ မုိး ေရစီးျပင္းျပင္းနဲ.
အလွမ္းေ၀းလြန္းတဲ့ ဟုိဘက္ကမ္း၊ ေဆာင္း ျငိမ္သက္ေနတဲ့ ေရျပင္ေနာက္က ျမဴခုိးေတြေ၀မႈုိင္းေနတဲ့
ရခုိင္ရုိးမေတာင္တန္း ၊
ဧရာ၀တီကုိ ကၽြန္ေတာ္လြမ္းေနခဲ့တယ္ ၊ အုိ
ဘာေၾကာင့္ ဧရာ၀တီကုိ လြမ္းေနမိပါလိမ့္ ၊ ေက်ာင္းကုန္း ဧည့္မွဴးရဲ.အက္ေဆးထဲက စကားလုံးအခ်ဳိ.ကုိ
သတိရမိ ၊
ကၽြန္ေတာ္တုိ.သည္ ေမြးစအခ်ိန္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ.၏
၀ိဥာဥ္မ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ. ခ်က္ျမဳပ္ရာအရပ္မွာ အျပီးတုိင္ ျမဳပ္ႏွံထားႏွင့္ျပီးေလေသာေၾကာင့္
……တဲ့
ဟုတ္တယ္ ၊ ေသခ်ာတယ္ ၊ ဧရာ၀တီကုိ ကၽြန္ေတာ္
အိပ္မက္ မၾကာမၾကာမက္ရဲ. ၊ မၾကာမၾကာျမင္ရဲ. ၊ မၾကာမၾကာလြမ္းရဲ. ၊
မေရာက္ျဖစ္တာ အလြန္.အလြန္ၾကာျမင့္ခဲ့ေသာဧရာ၀တီမွာ
ကၽြန္ေတာ္ ေရကူး ၊ ေလွာ္ခတ္သြားေသာ ေလွမ်ားေပၚက ဖရဲသခြြါးပစ္ခ်ေပးခဲ့သည္ကုိ အားပါးတရစားရင္း
လႈိင္းစီးခဲ့ ၊ သဲေသာင္ကမ္းပါးမွာထုိင္ရင္း ရႈေမွ်ာ္ခင္းမ်ား ေငးရီခဲ့ ၊
ဒီေနရာမွာေတာ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀
တစိတ္တပုိင္း ျဖစ္လာခဲ့သည္၊
“ တိမ္တုိက္ေတြရဲ.အဆုံး အေနာက္ဘက္က
အေ၀းမုိးကုပ္တေနရာမွာ
ေနေရာင္တခ်ဳိ.ရွိေနေသးရဲ. ျမဴေတြဆုိင္းေနတဲ့
ရခုိင္ရုိးမရဲ.အရိပ္
ဟုိဘက္ကမ္းေျခ ျမစ္ရုိးမွာ ေမွာင္မုိက္ေနျပီ
ေအးျမတဲ့ ေျမာက္ေလေၾကာင္းကုိ ဆန္ျပီး
ပ်ံသန္းခဲ့တဲ့ငွက္ကေလးေတြ
အလင္းေရာင္က မရွိမဲ့ရွိမဲ့ ခရီးေ၀းကုိ
ျပန္သန္းခဲ့ရလုိ. ပင္ပန္းခဲ့ျပီလား
ခရီးေဖၚ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ. မုိးမခ်ဳပ္မွီ
အိမ္ကုိ ျပန္ခဲ့ျပီ
ဧရာ၀တီ ……………….ဧရာ၀တီ …………………ဧရာ၀တီ
”
ကေလးဘ၀ လြတ္လပ္မႈ အရုိင္းအစုိင္းဆံမႈ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြအျပည့္အ၀ရခဲ့
၊ အဲဒီတုန္းထဲက ဧရာ၀တီဟာ သူကုိယ္တုိင္ နာက်င္ေနခဲ့ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ.ကုိ ဘယ္ နာက်င္မႈ
ခါးသီးမႈ မုန္းတီးမႈေတြ မေပးခဲ့ ၊ ရာဇ၀င္မ်ားရဲ. သတုိ.သမီးပီသစြာ စီးဆင္းေနျမဲ ၊မနက္
ေန.လည္ ညေနခင္းေတြမွာ ဧရာ၀တီဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ.ရဲ. သူငယ္ခ်င္း၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ.ရဲ.ကစားေဖၚ၊
ကၽြန္ေတာ္တုိ.ရဲ. ပန္းခ်ီကား၊
ျမစ္ဆုံမွာ ဧရာ၀တီနဲ.နာက်င္စြာျပန္ဆုံ၊ေနာက္ေတာ့ေ၀းျပန္ေရာ၊
(
၂ )
ကားေပၚကအျမဲလွမ္းၾကည့္မိတယ္၊ ဒီေနရာမွာသူမရွိေတာ့ဘူး၊
ဒီလမ္းကုိ သူျပန္မလာႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အားလုံးရင္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ. ကၽြန္ေတာ္တုိ.ေရွ.ကလူေတြ
အမွတ္ရေနမွာ၊
ဗာဒံရြက္ေၾကြ၊ခ်ဳိေပါ့က်တစ္ခြက္၊ ေငြေတာင္တစ္လိပ္နဲ.
ကဗ်ာဆရာေတြ၊ လက္ျဖစ္ကဗ်ာစာအုပ္ေလးေတြ ပြင့္ရာ ဦးခ်စ္လက္ဘက္ရည္ဆုိင္၊ဒီထက္မကတဲ့ သမုိင္းေၾကာင္းေတြရိွရာ၊ခု
လွည္းတန္းေရာက္တုိင္း ဦးခ်စ္ဆုိင္ကုိ သတိတရ၊ ဘာရယ္မဟုတ္၊ ရင္ထဲစူးရွရွ၊ ရွိေနေစခ်င္တာ
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲရဲ.ဆႏၵမဟုတ္ေလာက္ဘူး၊ ဘ၀မွာ ခ်စ္ေသာသူနဲ.ေကြကြင္းျခင္း ဆုိတာ အင္မတန္
ခံစားရခက္ေစခဲ့တယ္၊
ညေနခင္း၊ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္၊ အေၾကာ္တစ္ပြဲ၊
သူငယ္ခ်င္းတစ္စု၊ ဒဏ္ရာကုိယ္စီနဲ.၊ အသည္းကြဲေတးလဲ မဆုိႏုိင္ခဲ့၊ အနားျပာ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ.လစာ၊
မိသားစု (၇)ေယာက္၊ ေပ်ာက္ရွအက္ကြဲေနတဲ့ အနာဂတ္ေတြနဲ. ေရႊေရာင္ေတာက္ခဲ့တဲ့ ေကာလိပ္ေန.ရက္မ်ား၊
ကုိခင္၀မ္းရဲ.သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လုိ ………..
“ညခ်မ္းဆည္းဆာတစ္ခုမွာ ေရႊဘုိေဆာင္ဟာ
ေက်ာင္းေတာ္သားတစ္ေယာက္လုိ
တည္ၾကည္လုိ.ေနတယ္ အခန္းတခ်ဳိ.မွာမီးလင္းေနျပီ
အေပၚဆုံးထပ္က အသည္းကြဲသမားဟာ ေဆာင္းဦးေပါက္ေတးသြားကုိ
တီးခတ္လုိက္ေတာ့ ႏွင္းျမဴေတြဟာ
ပုိျပီးသိပ္သည္းလာတယ္
ရွည္လ်ားတဲ့ေန.ရက္မ်ားစြာ ပ်င္းခ်ည္တလွည့္
ေပ်ာ္တလွည့္ ကုန္ခဲ့စဥ္ခါ
အေပါင္းအသင္း ( ၇ )ေယာက္ရဲ.ၾကား
ခင္မင္သူ (၁၀၀ )ေက်ာ္နဲ.
ဘ၀မွာ ေရႊေရာင္ေတာက္ခဲ့တဲ့ ေကာလိပ္ေန.ရက္မ်ား
…….”
ေရႊေရာင္ေတာက္ခဲ့တယ္၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြနဲ.၊
မျပည့္စုံမႈေတြနဲ.၊ပ်ဳိ.အန္ခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္၊
