အေမ့ကုိလြမ္း
တရုိတေသဆုိေပမယ္.
မရုိမေသျဖစ္မွာစုိးမိတယ္ အေမ။
တန္ခူးဆုိေတာ့လည္း
ငယ္မူျပန္စိတ္ကူးေတြနဲ.
အရူးအမူးေပါ့အေမရယ္
ျမင္ကြင္းေတြလည္း
ထင္ထင္လင္းလင္းမဟုတ္
အေပါင္းအႏုတ္သံသရာထဲ
လဲက်ႏုိးထရင္း
ဟုတ္တယ္အေမ
တႏွစ္ကူးျပန္ေပါ့။
ပုရစ္ကယ္ေရႊဥ
ပင္တုိင္းစုၾက
ယုယုယယနဲ.
သူ.ကုိယ္သူလန္းျပေနလုိက္တာ
အဲဒါ ဥၾသတြန္သံပါအေမ။
စိတ္ေတြလည္း
ရုိးတံက်ဲက်ဲေပၚက
ဟုိတစသည္တစ ရြက္ႏုလုိ
ငုိမရရယ္မရနဲ.။
သၾကၤန္အလြန္
ဧျပီ ႏွစ္ဆယ့္ေလး
ေသြးေပါင္ခ်ိန္ထုိးက်
ထုိးက်
ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးၾကပါ
အေမ ထြက္ခြါသြားတယ္။
ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္
အသက္ခက္ခက္ခဲခဲရူေနရတဲ့အခ်ိန္
သာ းမင္းမျပန္ေသးဘူးလား
က်ေနာ္ စာသင္ဖုိ. ျပန္လႊတ္ခဲ့တဲ့ အေမ
ဟုတ္ကဲ့အေမ
က်ေနာ္ စာသင္ေနပါတယ္။
အေမက
က်ေနာ္တုိ.ရဲ.ျပတင္းေပါက္ကုိဖြင္.ေပးခဲ.သူပါ
အေမ.ေၾကာင္.
က်ေနာ္တုိ.ရဲ.နာမည္ေတြျပီးျပည့္စုံခဲ.တာ။
အေမ
ေနရာအႏွံ.ေရေတြ ရႊဲရႊဲစုိလုိ.
လူေတြလည္း
သူတုိ.ကုိယ္ကုိေလာင္ကၽြမ္းလုိ.။
အေမ့ေနရာ
ေနာက္ေဖးမီးဖုိေခ်ာင္ေလး
အဲဒီမီးဖုိေဘး
အခုထိ
က်ေနာ္ျပန္မေရာက္ေသးဘူး အေမ။ ။
၀င္းကုိ
၁၆-၄-၁၂
